Η δημοσιογραφία νοσεί και μάλιστα βαριά! Οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να δώσουν αγώνα για να μπορέσουν να αντιστρέψουν το κλίμα ώστε η κοινωνία να μπορεί να τους εμπιστεύεται. Θα πρέπει να είναι ακέραιοι και αντικειμενικοί και να υπηρετούν τα ιδεώδη και τις αρχές του επαγγέλματος το οποίο διάλεξαν να υπηρετήσουν. Πρέπει να είναι ανεξάρτητοι και να ασκούν ουσιαστική κριτική απέναντι στα κακώς κείμενα και στους θεσμούς που υπερβαίνουν τα όρια των εξουσιών τους. Θα πρέπει να έχουν ως γνώμονα την αλήθεια, την εξακρίβωση της πληροφορίας και των πηγών τους και να υπηρετούν το δημόσιο καλό. Τέλος θα πρόσθετα ότι θα πρέπει να κάνουν συνεχώς την αυτοκριτική τους, να έχουν αίσθηση της ευθύνης, να είναι πάνω και πρώτα από όλα ηθικοί και να απομακρύνουν όλους εκείνους "εκ των ενόντων" που υποσκάπτουν όλα εκείνα που αντιτίθενται στην δεοντολογία τησ δημοσιογραφίας.

Εμπιστευόμαστε τη δημοσιογραφία, πάντα ελπίζουμε σε δημοσιογραφία με ήθος και αναζητούμε την αλήθεια. Οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τους νέους μας να γίνουν πρώτα κριτικοί αναγνώστες και ακροατές, κατόπιν να αρθρώνουν δημόσιο λόγο με θάρρος.

Για ποια δημοσιογραφία μιλάμε; Την κατευθυνόμενη των ημερών μας ή την wannabe λειτούργημα που μαθαίναμε στις σχολές δημοσιογραφίας;

Ναι, την εμπιστεύομαι. Όχι με τα μάτια κλειστά και όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Κατανοώ την κριτική στάση που οφείλω να έχω απέναντι σε ό,τι διαβάζω και στις ειδήσεις που επιλέγω να καταναλώνω, τα μέσα που επιλέγω να ακολουθώ. Έχω μία ευθύνη ως αναγνώστης, ακροατής ή τηλεθεατής, δεν παύω όμως, να την εμπιστεύομαι και να την θεωρώ αναγκαία.

Ναι, αν γίνεται ελεύθερα... Στη διάθεση σας. Γιώργος απο Ρόδο

η αποστολη ειναι να ενημερονεται αξιοπιστα ο κοσμος με εγκυροτιτα αντικειμενικά χωρις παραποιησεις και σκοπημοτητες και ακρο τητες

Δεν την εμπιστεύομαι στους δημοσιογράφους των μεγάλων εκδοτικών και ηλεκτρονικών επιχειρήσεων, γιατί αποδεικνύεται καθημερινά ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι, φερέφωνα των επιχειρηματιών, οι οποίοι επίσης είναι προσκολημμένοι σε κομματικές εξαρτήσεις

Εμπιστεύομαι πολύ συγκεκριμένες πηγές που συνήθως συνδέονται άμεσα με την επιστημονική κοινότητα. Γενικότερα, η δημοσιογραφία ειδικά όσο αφορά πολιτικά ζήτημα χαρακτηρίζεται από έντονο σχολιασμό και καμία προσπάθεια για ενημέρωση ειδικά ομάδων που δεν έχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα, είναι πολύ περιορισμένη η δραστηριοποίηση στη κάλυψη ζητημάτων εγκληματικότητας και των σημαντικών μελανωμάτων της χώρας ειδικά σε επίπεδο πολιτείας. Θεωρώ καθήκον της δημογραφίας να αναδεικνύει θέματα και να ασκήσει έλεγχο για τη προστασία ομάδων (όπως για παράδειγμα κοινωνικές υπηρεσίες για ορφανά παιδιά, μεταναστευτικό, ζώα αδέσποτα κ.α) που δεν αντιπροσωπεύονται πρακτικά στο κοινοβούλιο (δεν έχουν δικαίωμα ψήφου - ούτε μπορούν να οργανωθούν για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους και την αυτοπροστασία τους. Συνοψίζοντας, δεν εμπιστεύομαι τη δημοσιογραφία ούτε ως φορέα ενημέρωσης ούτε σε άλλους ρόλους που έχει η θα έπρεπε να αναλάβει.

Δυστυχώς η σημερινή δημοσιογραφία βρίσκεται στα χειρότερα της με το κουτσομπολιό, τα ριάλιτι, το φτηνό, το ροζ να επικρατούν !!! Ωστόσο θέλω να πιστεύω ότι θα επικρατήσουν τα δημιουργικά προγράμματα τα ντοκιμαντέρ, οι εκπομπές έρευνας με κοινωνική προσφορά !! Δυστυχώς το "κλικ" και ο φανταχτερός τίτλος που προσελκύουν τον κόσμο να διαβάσει κάτι ανούσιο ουσιαστικά με κάνει να μην την εμπιστεύομαι απόλυτα !!!